Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
fərqli — sif. Aralarında fərq olan, müəyyən xüsusiyyəti ilə o birindən fərqlənən, ayrılan, seçilən, aralarında oxşarlıq olmayan. Fərqli cəhətlər. Fərqli dünyagörüşü. – Qayəsiz, məqsədsiz keçən bir insan ömrü <Kərimxana> bir heç, bir heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şərqli — sif. Şərq ölkələrindən birinin əhalisinə mənsub olan adam, Şərq əhli. Şərqlilərin adət və ənənələri. Şərqli geyimində bir adam. – . . . Şərqlilərin zövqünü korlayıb hətta ruhlarını belə incidən bir şey varsa, o da bu saxta «Şərq stili»dir. . . Ü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müqayisə — is. <ər.> Oxşar və fərqli cəhətlərini, yaxud birinin o birisindən üstünlüyünü müəyyənləşdirmək üçün qarşılaşdırma, tutuşdurma. <Şərəfoğlu Rüstəmə:> Sən . . özün də bilirsən ki, bu müqayisə heç şeyə dəyməz. M. İ.. Ustanın müqayisəsi də … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Мамедов, Захид Фаррух оглы — Захид Фаррух оглы Мамедов Zahid Fərrux oğlu Məmmədov [[Файл … Википедия
fərzanə — f. 1) alim, bilici, elimli; 2) tay tuşundan fərqli; misilsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müməyyəz — ə. ayrılmış, fərqləndirilən, fərqli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəfavit — ə. təfavütü olan; fərqli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şərqi(yyə) — ə. Şərqə aid olan, Şərqdə olan; şərqli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xavəri — f. 1) şərqə aid olan; şərqi; 2) şərqli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xüsusi — ə. 1) şəxsi, fərdi; 2) fərqli, qeyri adi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
adam — is. <ər.> 1. Heyvandan fərqli olaraq danışmaq və düşünmək, ictimai əmək prosesində alət qayırmaq və ondan istifadə etmək qabiliyyətinə malik olan canlı məxluq; insan, bəşər. Sağlam adam. Bilikli adam. – Suyun lal axanı, adamın yerə baxanı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
